ISTANBUL, ISTANBUL ...

2.5 aylik yoklugumuz belli oldu mu bilemiyorum ama biz yuvamiza donduk.O kadar oksijen,bol temiz havadan sonra ben kizimin daha fazla uyum sorunu yasayacagini dusunmustum eve girince ama hic de oyle olmadi.Buradaki oyuncaklari ozlediginden mi nedir hic ayrilmamis gibi hayatina devam etti.hic adaptasyon sorunu yok bu cocugun yaa ben bile zor uyum sagladim eve.Misafirlige gittigimizde de boyle,hemen once evi bir kolacan edip kendine en uygun gelen-oyuncakli bolum muhtemelen-yere coreklenir:)

2.5 ayda yazamadigim neler oldu:
Fazla da bisey yok aslinda ama kendimi zorlarsam bakalim neler cikacak..
-Benim icin en onemli olani merdivene cakilip alnini yarmasi -ki omrum boyu unutmayacagim bir tecrubedir o,Allah beterinden saklasin-
-Maratoncu olacak bu kiz herhalde.Acaip hizli kosuyor ve bundan zevk aliyor.Butun yaz kostuk oyle..
-2 tekerlekli bisiklete binmeyi cakozladi-tabi arkada 2 destek mini tekerle-
-Bol yuzdu,bol oynadi
-Bir suru sarki ogrendi-ki tipine gore epey kalin bir sesi var,herkes kime cekmis bunun sesi diyor-ve bunlari bagira bagira soylemeyi pek sevdi
-Saclari neredeyse kuyruk sokumuna kadar uzadi:) ama lule lule oldugundan omuzunda gibi duruyorlar ve cok dertliyim banyo sonrasi ikimiz de aci cekiyoruz,hic acilmiyor taranmiyor saclari,bu konuda yardimci olacak bir fikre / oneriye mutesekkir olurum

Aklima gelenler bunlar..

Son gunlerde ise bugun 1 hafta oldu, wc egitimimize basladik.Ilk gunlerdeki gunde 5-6 don kirliye donemini atlattik cok sukur ama yine de kazalar oluyor,ozellikle buyuk tuvalette.ve aksam saatlerinde artik yoruluyor mu ne, kazalar hep o zamanlarda oluyor..neyse, devam ediyoruz,bu 3.denememiz ama bu sefer pes etmek yok,basaracagiz:))

Bizden havadisler simdilik bu kadar..