BIR VARMIIIS BIR YOKMUUUUSS,BU BIZIM HIKAYEMIZ.MINIK KIZIM GULIZ ECE VE AILEMIZIN...

Kizimin gelisimini burada sevdiklerimle paylasmak istedim.Buyudugunde Ece kizim da severek okur bunlari insallah.. Anne olmak cok zor ama bir o kadar da guzel bir duygu.Ve yasamadan da anlasilmasi imkansiz.Ben de annemi kendim anne olduktan sonra anlamaya basladim diyebilirim.Umarim kizim beni o kadar bekletmez anlasmak icin:)) Haa tabii benden de duygular,dusunceler,yasantimdan izler bulacaksiniz,ve sizinle paylasmak ayri bir keyif verecek bana. Sevgiyle Kalin.... Gul ve Guliz Ece(zuzucugum)

Pazar, Aralık 11, 2005

Babam ve Oglum

Persembeden beri bir yogunluktur gidiyor.Pers.aksami Babam Ve Oglum 'a gittik Mustak'la.Herkesten duydugum gibi,cogunluk agladi film boyunca,ben dahil.Cagan Irmak'ı Cemberimde Gul Oya'dan beri severim.Ama bu sefer biraz fazla dramatize etmis hissim olustu izlerken.Cocuk tam darbe gunu dogar,dogarken annesi olur,7-8 yaslarindayken de babasi..Bir yandan da oyuncular cok unlu ve cok iyi oyuncular.ama son donemin guncel dizi kahramanlari bircogu.bu da benim hikayeye konsantrasyonumu engelledi biraz.Aklimdan hep Avrupa Yakasi,Bir İst.Masali,Cemberimde Gul Oya gecti durdu..yine de cok guzel filmdi.80 li yillar ve sonrasi irdelenmemis bir donem,Cagan bunu cok guzel yapmis.Detaylar cok ince dokunmus.Evdeki duvar kagitlari dayimin eski evindekilerden gibiydi.Aklima ilkokul yillarim geldi hep..Beni ozel olarak etkileyen bolum ise Fikret Kuskan'in babasina soyledigi asagi yukari su sozler oldu:
-Kisa bir sure sonra gormeyi istedigim bir filme gidemeyecegim,sevdigim bir sarkiyi bir daha dinleyemeyecegim ,canimin cektigi yemegi yiyemeyecegim.Ama beni en cok uzen,onun(oglunun)buyudugunu goremeyecek olmam..Gozum arkada gidecegim..

Cok uzdu bu cumleler beni.Tabii ki kisa sure once trafik kazasinda kaybettigim arkadasim Senay geldi aklima.O da olmeden az evvel bunlari dusunebildi mi acaba Efe icin diye kahroldum birden.Cok korkunc bir duygu hakikaten.Olumun kendisinden cok bu duygu kotu..Sanki gorevini yerine getirememisligin getirdigi bir sucluluk duygusu gibi.

son sahnede ise Humeyra torunu Deniz'i avuturken(babami cok ozledim gelsin artik diye agliyordu) benim de hep kendimi avutmak icin soyledigim sozleri sarfetti..

-Baban olmedi ki yavrum.Biz olmek diyoruz ama aslinda Allah baba onu yanina aldi. Simdi goklerden bizi izliyor,ve bekliyor.Zamani gelince hepimiz onun yanina gidecegiz ve orada bulusacagiz ,biraraya gelecegiz tekrar.

En cok burada agladim ben sanirim.Cunku hamileyken kaybettigim dayim,Ece 4 aylikken kaybettigim teyzem ve 2 ay once kaybettigim Senay'cigim benim en yakin olum acilarim.Ve hep onlar bizi orada bekliyor,bize sira gelince orada onlari bulacagiz,onlar bizi orada bekliyor olacak avuntusu ile sogutmustum icimi.Bu belki onlari geri getirmeyecek,ama olum korkusunu yenmede bir adim atmaya bir yardim icin kendi kendime gelistirdigim formul sanirken bir baktim,Cagan Irmak'ta ayni seyi dusunmus.

Neyse bu kadar ic karartma yeter.film cikisi kizimizi annemden aldik,ona daha bir siki sarildik,ve kamera cekimlerine kendimizi daha cok katmaya karar verdik..

1 Comments:

  • At 9:19 ÖS, Blogger gulece said…

    GERCEKTEN OYLE.COK SAMIMI YAPMIS ,BRAVO CAGAN'A..

     

Yorum Gönder

<< Home